1 stycznia 2011 r. Estonia zostanie 17. krajem strefy euro.
Kraj ma małą inflację, stabilną walutę (koronę), niski deficyt budżetowy, silnie zintegrowaną z ogólnoeuropejską - gospodarkę. Podobnie jak inne państwa członkowskie, które wstąpiły do UE w roku 2004 i 2007, Estonia zobowiązała się do wprowadzenia wspólnej waluty w chwili, kiedy spełni kryteria z Maastricht.Teraz je spełnia.
Kilkuletnia polityka zaciskania pasa przyniosła w Estonii rezultaty. Ten mały, ambitny kraj włożył wiele wysiłku by sprostać niełatwym warunkom dostania się do strefy. Sąsiednia Litwa (która "przepadła" parę lat temu, chcąc przyjąć euro razem ze Słowenią) oraz Łotwa - zerkają z zazdrością na bałtyckiego prymusa.
Pozytywną ocenę wystawili Estonii posłowie Komisji Gospodarczej i Monetarnej PE oraz Komisja Europejska. Wczoraj zaś Parlament Europejski ostatecznie zagłosował za przyjęciem euro przez Estonię (ZA glosowało 589 posłów, 40 było PRZECIW, a 52 wstrzymało się od głosu).
W europejskiej prasie pojawiły się artykuły o "odwadze Estonii". Najzabawniejsze wg mnie są dywagacje brytyjskie. "The Sunday Telegraph" niedawno przeprowadził sondaż wśród 25 londyńskich ekonomistów na temat przyszłości europejskiej waluty. 12 z nich uważa, że strefa euro rozpadnie się w ciągu najbliższych 5 lat.To ciekawy i… optymistyczny rezultat, ponieważ w momencie wprowadzania euro na rynek zdecydowana większość brytyjskich sawantów była przekonana o natychmiastowym jego fiasku. Tymczasem minęła już dekada (euro wprowadzono 1.01.1999) i europejska waluta jest drugą najchętniej używaną na świecie.
Estonia, przyjmując euro, zyskuje większą stabilność na rynkach finansowych i tańsze kredyty. Szczególnie cieszą się estońscy przedsiębiorcy, gdyż wspólna waluta zniweluje ryzyko związane z kursem walut. Zatem to nie odwaga ze strony Estonii, że wstępuje do strefy euro - to raczej odwaga ze strony strefy …
Z pozdrowieniami z Parlamentu Europejskiego,
Lidia Geringer de Oedenberg
